Beter laat dan nooit!

Hallo iedereen,

Hier is ‘ie dan eindelijk hoor, ik weet dat ik sommige van jullie veel te lang heb laten wachten, sorry sorry sorry!

Vorige week vrijdag en zaterdag ben ik met Debbie naar Melbourne geweest. Vrijdag zijn we rond de middag richting de Seranity gereden, zij is de dochter van Bill en Debbie. Zij en haar vriendin Kirsten wonen in een suburb van Melbourne, vlak bij een leuke winkelstraat. Die hebben we natuurlijk eerst helemaal uitgepluisd. ’s Avonds zijn we gaan eten bij Chocolate Buddah op Federation Square, ik denk dat dat wel het meest bruisende hart van Melbourne is in de weekenden, overal leuke kroegjes en restaurantjes! In het restaurant hadden we afgesproken met de zoon en het nichtje van Debbie en Bill, die allebei in Melbourne wonen. Na het eten hebben we nog een stukje langs het water gelopen en hebben we de trein naar het huis van Seranity en Kirsten genomen, waar we zijn blijven slapen.

Zaterdag hebben we een beetje uitgeslapen en zijn we rond een uur of 10 in een cafétje gaan ontbijten. Daarna hebben we nog wat rondgelopen in de winkelstraat en zijn we weer naar het huis van Seranity en Kirsten gegaan. Daar hebben we nog wat in de tuin gewerkt. Rond een uur of 3 zijn we naar huis gereden. Op de terugweg zijn we even op bezoek geweest bij Debbie haar zus, zij had een kaketoe genaamd Kokkie. Dat was echt een super leuk beest, hij kon dansen, lachen en hij zei constant zijn eigen naam.

Zondag ben ik samen met Debbie en de vogel observators op stap geweest naar Mount Wombat, wat ongeveer drie kwartier rijden is van Warrenbayne. Iedereen was driftig op zoek naar vogels en had discussies over welke soort vogel ze voor zich hadden. Ik genoot vooral van de omgeving, keek mijn ogen uit en maakte super veel foto’s.

Maandag heb ik voor de middag Bill geholpen met schapen voeren. Na de middag heb ik samen met Debbie een deel van de ‘huisdierlammetjes’ gevangen en naar de grote wei met de 1000 andere lammetjes gebracht. De ‘huisdierlammetjes’ zijn lammetjes die Debbie heeft opgevangen vanaf dat ze geboren zijn. Ze zijn deel van een drieling, of er was een andere reden waardoor hun moeder niet voor ze kon zorgen. Debbie heeft deze lammetjes opgevangen en sinds dien lopen ze hier op het erf rond te scharrelen.

Dinsdag ben ik voor de middag bij buurman Alan helpen kalveren vaccineren. Hij en zijn vrouw Jeanine runnen een bedrijf met 600 angus koeien. Ze gebruiken allerlei verschillende rassen stieren, Charolais, Limousine en Belgisch Witblauw. Het was een kleurrijke boel met al die kalfjes van verschillende stieren. Alan en Jeanine verkopen al hun kalveren voor de feedlots of, als er geïnteresseerden zijn, voor de fokkerij. Als hij nieuwe koeien nodig heeft om de oude te vervangen, koopt hij die aan. Rond de middag heeft Alan me terug bij Bill en Debbie afgezet. Na de lunch hebben we de jonge stiertjes gewogen om een beeld te krijgen welke stiertjes al weg zouden kunnen. Om ze af te leveren aan de feedlot moeten ze namelijk minimaal 280 kg wegen. Op 5 stiertjes na kunnen ze al allemaal weg. Daar was Debbie heel erg blij mee, want vanwege de droogte is er haast geen gras meer over voor ze.

Woensdag ben ik samen met Bill begonnen met de afrastering van een nieuwe wei. We hebben hekken geplaatst en spullen klaargezet om vrijdag de draden te spannen. De palen stonden al in de grond, dus het zwaarste werk was al gedaan.

Donderdag ben ik met de vriend van Bill zijn zus naar een Field Day over Wagyu runderen geweest. Wagyu’s zijn echt de lelijkste koeien die ik heb gezien, maar pas geleden is er een stuk vlees van 1 kg verkocht voor 450 dollar. Doe mij zo’n koe..

Vrijdag heb ik samen met Bill de afrastering van de wei afgemaakt.

Zaterdag heeft Debbie me naar Benalla gebracht voor een tour langs de toeristische delen van de stad. Benalla krijgt steeds meer bezoekers en daarom is een groep mensen nu een tour aan het ontwikkelen voor de toeristen. Zaterdag werd de tour ‘uitgetest’ door bewoners van de stad. Ik was de allereerste echte toerist. Eerst zijn we langs de Winton Wetlands geweest, een natuurgebied dat in de winter helemaal onder water staat. In de zomer is het er kurkdroog, zoals op zo veel plekken hier in Australië. Daarna zijn we naar de Winton motor raceway gereden. De groep die aan het racen was, was zo lief om even te stoppen en onze bus op de baan te laten. De buschauffeur komt ook regelmatig op het circuit, dus we hadden een beetje knikkende knieën maar we hebben het allemaal overleefd. Na de Winton motor raceway zijn we naar een dorpje in de buurt gereden waar de jaarlijkse vuilniscontainer race werd gehouden. Mensen van allerlei verschillende leeftijden doen mee aan deze zeepkistenrace. De laatste stop van de tour was het Benalla zweefvliegtuigen vliegveld, we hebben een aantal zweefvliegtuigjes zien vertrekken. Als afsluiter mochten we aanschuiven voor een BBQ.

Zondag ben ik samen met Debbie druiven gaan plukken bij de buren. Zij hadden ons tijdens de bull sale bij de andere buren uitgenodigd. In totaal hebben we met een groep van 15 personen 4 rijen druiven geplukt. Het was erg leuk om een keer mee te maken en het was vooral erg gezellig. In het begin werd er volop gepraat en gelachen, naar mate het einde in zicht was en het steeds warmer werd, werd het ook steeds stiller. Laat ik zeggen dat iedereen heel blij was dat we na het plukken onze voeten onder tafel konden schuiven voor een heerlijke BBQ, met wijn natuurlijk. Als dank voor onze hulp kregen we ook nog eens 13 flessen lekkere wijn mee naar huis, ik denk dat ik volgend jaar terug ga om te helpen plukken.

Gisteren hebben we voor de middag de schapen gevoerd. Na de middag hebben we de jonge koeien (1e kalvers) gescheiden van de oudere koeien, zodat de jonge koeien wat extra bijgevoerd kunnen worden als dat nodig is.

Vandaag hebben Debbie en ik eerst de jonge stiertjes gezocht om ze te behandelen tegen de wormen (ze waren uitgebroken en liepen in 5 verschillende weides). Toen we ze eindelijk allemaal bij elkaar hadden besloot de helft om over het hek te springen en keihard weg te rennen. In totaal zijn we een uur bezig geweest om alle stiertjes in de ranch te krijgen. We hebben ze behandeld tegen de wormen en naar een nieuwe wei gebracht. Na de middag hebben we de koeien naar de oude wei van de stiertjes gebracht.

Dit was weer voor deze week, volgende week alweer de laatste blog vanuit Warrenbayne. En dan kan ik eindelijk vakantie gaan vieren samen met Sanne en onze mannekes!!!