Niets is wat het lijkt in Aussie!
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
04 Maart 2015 | Australië, Warrenbayne
Hallo iedereen!
Hier weer een verhaaltje vanuit Warrenbayne, Australië.
De afgelopen week heb ik een hoop gezien en gedaan, en ik ben vooral goed gewend geraakt aan de temperatuur hier. Ik heb zo’n voorgevoel dat het flink tegen gaat vallen als ik over 7 weken terug naar huis kom. Voor de mensen die het nog niet gezien hebben, ik heb nog wat foto’s bij mijn eerste blog geplaatst.
Donderdag zijn we ’s ochtends schapen gaan voeren en hebben we een aantal schapen in een andere wei gezet. Na de middag kwam de veehandelaar een kijkje nemen naar de lege koeien en de lege vaarzen. Verder hebben we die dag niet veel meer gewerkt vanwege de hitte. Tegen een uur of 4 zijn we naar een statepark in de buurt gereden om te kijken of we kangaroos konden vinden. We zijn 2 groepjes tegengekomen, maar het is erg lastig om ze te vinden. Je kan ze eigenlijk alleen zien als ze bewegen tussen de bomen.
Vrijdag hebben we ’s ochtends eerst een paar balen hooi naar de schapen gebracht. Daarna zijn we naar een stierenveiling gegaan bij een bedrijf hier iets verderop. Op de veiling werden 35 stieren van 1 jaar oud aangeboden. Eerst hadden de mogelijke kopers de mogelijkheid om de stieren te bekijken en te bedenken wat voor bod ze zouden uitbrengen. Om half 12 begon de veiling, die in totaal bijna 2 uur duurde, omdat er steeds biedingen bleven binnenkomen. Het was niet de bedoeling van Bill en Debbie om een stier te kopen, maar ze hebben het toch gedaan. Ik heb een foto van de stier bijgevoegd. Na de veiling was er een BBQ waar we nog een lekkere steak hebben gegeten en hebben nagepraat met boeren uit de regio. In de namiddag ben ik met Debbie naar Benalla geweest, dat is de eerste redelijk grote stad hier in de buurt. Ze heeft me de stad laten zien en we hebben boodschappen gedaan. ’s Avonds hebben we samen eten klaargemaakt en nog wat tv gekeken.
Zaterdag hebben we niks speciaals gedaan. In de voormiddag ben ik met Debbie naar de markt in Benalla geweest. Onderweg zijn we even bij een vriendin van Debbie langs geweest. Ze woonde aan de rand van Benalla in een schattig huisje dat ze zelf had gebouwd met wat hulp van vrienden en familie. Ze had twee Labradoodles, de bekende boer zoekt vrouw honden. Dit waren waarschijnlijk de liefste en meest verwende honden die ik ooit heb gezien (op onze eigen hond na dan). Na de middag heb ik met Debbie muesli koekjes gemaakt. Na het eten ben ik met Debbie nog wat appels gaan plukken van een boom die hier een eindje verderop aan de kant van de weg staat. Toen we terug naar de auto liepen zag ik m’n eerste slang, ik schrok me rot. Ik dacht dat het een tak was die op de weg lag, totdat ‘ie begon te bewegen. Die zag ik natuurlijk niet aankomen. Niets is wat het lijkt hier in Australië!
Zondag hebben we voor de middag 600 schapen gevaccineerd. Ik moest toch wel even slikken toen ik dat hoorde, maar het viel uiteindelijk reuze mee en na iets meer dan 3 uur waren we al klaar. Na de middag heb ik met Debbie heerlijke muffins met chocolade en blauwe besjes gebakken. We hebben ook nog jam gemaakt van de appels die we geplukt hebben en rode besjes die Debbie in de diepvries had liggen.
Maandag hebben we weer schapen gevaccineerd, ‘slechts’ 300. Deze schapen liepen een heel eind verderop, dus we moesten ze over de weg naar het bedrijf van Bill zijn zus laten lopen. Daar is een vangbox waar we de schapen makkelijk konden uitsorteren en vaccineren. We hebben van de grote groep twee kleinere groepen gemaakt van 200 en 100. De kleine groep zijn allemaal oude schapen die binnenkort verkocht moeten worden, dus die moesten apart blijven. We hebben de schapen naar een andere wei gebracht en we zijn naar huis gegaan. Jammer genoeg lopen schapen heel erg langzaam, dus we zijn behoorlijk lang bezig geweest. Thuis hebben we nog wat koeien verzet om ze de volgende dag sneller te kunnen werken. Toen was het al weer avond en heb ik samen met Debbie eten klaargemaakt.
Dinsdag was D-day. Stierkalveren bij hun moeder weghalen en de lege koeien uitsorteren. Eerst hebben we uit de groep van de koeien en vaarskalveren de lege koeien gesorteerd en apart gezet. We hebben de koeien terug naar een wei gebracht en de groep koeien en stierkalveren opgehaald. Jammer genoeg hadden een paar stierkalveren het idee om over de bedrading te springen bij de vaarskalveren en hun moeders. We hebben ze even laten lopen en eerst de lege koeien bij de stierkalveren weggehaald. We hebben alle lege koeien bij elkaar in een kleine wei gezet totdat de vrachtwagen zou komen om ze op te halen. Daarna hebben we de groep koeien, vaarskalveren en 5 stierkalveren terug naar de ranch gehaald en de stierkalveren er vantussen gepikt. Toen was het grote moment daar, de stierkalfjes allemaal weghalen bij hun moeder. Dat ging beter dan ik had verwacht, alleen het lawaai dat ze maakten, en wat ze nu nog steeds doen, is niet normaal. We hebben de stierkalveren in de vangbox laten zitten met de koeien in de wei ernaast. Als we de koeien ver weg zouden brengen zouden ze over alle hekken springen om terug naar hun kalf te kunnen. Dat leek mij eerlijk gezegd nogal overdreven, maar ineens stond er een vaarskalf in de ranch waarvan we eerder haar moeder hadden weggehaald omdat die weg moest. Dat vaarskalf stond helemaal in de achterste wei met de koeien en de andere vaarskalfjes, ze moet zeker over 3 hekken gesprongen zijn om tot bij de ranch te komen. Na de middag zijn de koeien opgehaald en ze worden vandaag op een markt verkocht. We hebben nog een paar balen hooi bij de stierkalveren in de vangbox gezet en we hebben ze de rest van de middag met rust gelaten. Oja, tussendoor werd de nieuwe stier thuisgebracht, ik zou het bijna vergeten..
Vanmorgen hebben we de lege vaarzen uit hun groep gehaald en, onder het schrijven van deze blog, hebben we ze op de vrachtwagen geladen. De vaarzen zullen morgen verkocht worden. Net na de middag hebben we de schapen gevoerd en kon ik een paar heuvels verderop een bosbrand zien, de wind zit de andere kant op dus als het goed is krijgen we er niks mee te maken. Nu zit ik heerlijk op de veranda dit (veel te lange) verhaal te typen terwijl de vliegen me ontzettend lastigvallen.
Ik ga maar eens naar binnen iets te eten klaarmaken.
Tot blogze!
Hier weer een verhaaltje vanuit Warrenbayne, Australië.
De afgelopen week heb ik een hoop gezien en gedaan, en ik ben vooral goed gewend geraakt aan de temperatuur hier. Ik heb zo’n voorgevoel dat het flink tegen gaat vallen als ik over 7 weken terug naar huis kom. Voor de mensen die het nog niet gezien hebben, ik heb nog wat foto’s bij mijn eerste blog geplaatst.
Donderdag zijn we ’s ochtends schapen gaan voeren en hebben we een aantal schapen in een andere wei gezet. Na de middag kwam de veehandelaar een kijkje nemen naar de lege koeien en de lege vaarzen. Verder hebben we die dag niet veel meer gewerkt vanwege de hitte. Tegen een uur of 4 zijn we naar een statepark in de buurt gereden om te kijken of we kangaroos konden vinden. We zijn 2 groepjes tegengekomen, maar het is erg lastig om ze te vinden. Je kan ze eigenlijk alleen zien als ze bewegen tussen de bomen.
Vrijdag hebben we ’s ochtends eerst een paar balen hooi naar de schapen gebracht. Daarna zijn we naar een stierenveiling gegaan bij een bedrijf hier iets verderop. Op de veiling werden 35 stieren van 1 jaar oud aangeboden. Eerst hadden de mogelijke kopers de mogelijkheid om de stieren te bekijken en te bedenken wat voor bod ze zouden uitbrengen. Om half 12 begon de veiling, die in totaal bijna 2 uur duurde, omdat er steeds biedingen bleven binnenkomen. Het was niet de bedoeling van Bill en Debbie om een stier te kopen, maar ze hebben het toch gedaan. Ik heb een foto van de stier bijgevoegd. Na de veiling was er een BBQ waar we nog een lekkere steak hebben gegeten en hebben nagepraat met boeren uit de regio. In de namiddag ben ik met Debbie naar Benalla geweest, dat is de eerste redelijk grote stad hier in de buurt. Ze heeft me de stad laten zien en we hebben boodschappen gedaan. ’s Avonds hebben we samen eten klaargemaakt en nog wat tv gekeken.
Zaterdag hebben we niks speciaals gedaan. In de voormiddag ben ik met Debbie naar de markt in Benalla geweest. Onderweg zijn we even bij een vriendin van Debbie langs geweest. Ze woonde aan de rand van Benalla in een schattig huisje dat ze zelf had gebouwd met wat hulp van vrienden en familie. Ze had twee Labradoodles, de bekende boer zoekt vrouw honden. Dit waren waarschijnlijk de liefste en meest verwende honden die ik ooit heb gezien (op onze eigen hond na dan). Na de middag heb ik met Debbie muesli koekjes gemaakt. Na het eten ben ik met Debbie nog wat appels gaan plukken van een boom die hier een eindje verderop aan de kant van de weg staat. Toen we terug naar de auto liepen zag ik m’n eerste slang, ik schrok me rot. Ik dacht dat het een tak was die op de weg lag, totdat ‘ie begon te bewegen. Die zag ik natuurlijk niet aankomen. Niets is wat het lijkt hier in Australië!
Zondag hebben we voor de middag 600 schapen gevaccineerd. Ik moest toch wel even slikken toen ik dat hoorde, maar het viel uiteindelijk reuze mee en na iets meer dan 3 uur waren we al klaar. Na de middag heb ik met Debbie heerlijke muffins met chocolade en blauwe besjes gebakken. We hebben ook nog jam gemaakt van de appels die we geplukt hebben en rode besjes die Debbie in de diepvries had liggen.
Maandag hebben we weer schapen gevaccineerd, ‘slechts’ 300. Deze schapen liepen een heel eind verderop, dus we moesten ze over de weg naar het bedrijf van Bill zijn zus laten lopen. Daar is een vangbox waar we de schapen makkelijk konden uitsorteren en vaccineren. We hebben van de grote groep twee kleinere groepen gemaakt van 200 en 100. De kleine groep zijn allemaal oude schapen die binnenkort verkocht moeten worden, dus die moesten apart blijven. We hebben de schapen naar een andere wei gebracht en we zijn naar huis gegaan. Jammer genoeg lopen schapen heel erg langzaam, dus we zijn behoorlijk lang bezig geweest. Thuis hebben we nog wat koeien verzet om ze de volgende dag sneller te kunnen werken. Toen was het al weer avond en heb ik samen met Debbie eten klaargemaakt.
Dinsdag was D-day. Stierkalveren bij hun moeder weghalen en de lege koeien uitsorteren. Eerst hebben we uit de groep van de koeien en vaarskalveren de lege koeien gesorteerd en apart gezet. We hebben de koeien terug naar een wei gebracht en de groep koeien en stierkalveren opgehaald. Jammer genoeg hadden een paar stierkalveren het idee om over de bedrading te springen bij de vaarskalveren en hun moeders. We hebben ze even laten lopen en eerst de lege koeien bij de stierkalveren weggehaald. We hebben alle lege koeien bij elkaar in een kleine wei gezet totdat de vrachtwagen zou komen om ze op te halen. Daarna hebben we de groep koeien, vaarskalveren en 5 stierkalveren terug naar de ranch gehaald en de stierkalveren er vantussen gepikt. Toen was het grote moment daar, de stierkalfjes allemaal weghalen bij hun moeder. Dat ging beter dan ik had verwacht, alleen het lawaai dat ze maakten, en wat ze nu nog steeds doen, is niet normaal. We hebben de stierkalveren in de vangbox laten zitten met de koeien in de wei ernaast. Als we de koeien ver weg zouden brengen zouden ze over alle hekken springen om terug naar hun kalf te kunnen. Dat leek mij eerlijk gezegd nogal overdreven, maar ineens stond er een vaarskalf in de ranch waarvan we eerder haar moeder hadden weggehaald omdat die weg moest. Dat vaarskalf stond helemaal in de achterste wei met de koeien en de andere vaarskalfjes, ze moet zeker over 3 hekken gesprongen zijn om tot bij de ranch te komen. Na de middag zijn de koeien opgehaald en ze worden vandaag op een markt verkocht. We hebben nog een paar balen hooi bij de stierkalveren in de vangbox gezet en we hebben ze de rest van de middag met rust gelaten. Oja, tussendoor werd de nieuwe stier thuisgebracht, ik zou het bijna vergeten..
Vanmorgen hebben we de lege vaarzen uit hun groep gehaald en, onder het schrijven van deze blog, hebben we ze op de vrachtwagen geladen. De vaarzen zullen morgen verkocht worden. Net na de middag hebben we de schapen gevoerd en kon ik een paar heuvels verderop een bosbrand zien, de wind zit de andere kant op dus als het goed is krijgen we er niks mee te maken. Nu zit ik heerlijk op de veranda dit (veel te lange) verhaal te typen terwijl de vliegen me ontzettend lastigvallen.
Ik ga maar eens naar binnen iets te eten klaarmaken.
Tot blogze!
-
04 Maart 2015 - 11:30
Je Liefste Tante:
te lang !!!!!!!!!!!!! het kan niet lang genoeg zijn , ik kom er mijn bed vooruit.
koeien met karakter , dat is wel leuk .
hoe gaat het met de stier loopt hij al in de kudde , heeft hij concurrentie bij de dames ?
na zon dagje werken zal je wel honger hebben , is het eten anders dan bij ons en smaakt het een beetje .
kan mij voorstellen dat je wel schrikt als er een slang onder je voetzolen zit , dan veer je wel even op .
-
04 Maart 2015 - 18:54
Petra:
Wat ben ik jaloers op jou en ook op Debbie!
Lijkt mij een hele pittige, sterke tante.
Precies jij!!!
Zielig hè, van dat kalfje?
Ik zou dat nooit kunnen, ik zou ze gewoon bij hun moeder laten, waar zij horen!!
Maar ja, daarom zit ik hier in de regen bij de cv en jij in Australië in de zon.
Ik vind dat je heel veel doet op een vrij relaxte manier, want zo komt het over.
Wij kijken vaak NG(National geograffic) en daar door weet ik dat het hard aan buffelen(schapen) is om alles te scheiden en in te enten.
Mocht je het plattelandsleven niets meer vinden dan kan je altijd nog reis verslaggeefster worden.
Maar ik weet, dit is je lust en leven.
GO FOR IT, BABE!!!
Je doet het heel goed.
Wat zijn in hemelsnaam lege koeien?
Koeien die geen kalveren dragen of koeien die geen melk hebben of koeien die geen
lekkere steak op de dijen hebben??
En schapen lopen toch sneller met zo'n hondje erbij? com by? is dan toch één van die commando's?
Slangen reageren op trillingen, stampen en ze taaien af, hoop je!! Anders stilstaan of ze achter de kop grijpen, doet Freek ook, geen probleem, waar heb je het over??
BBRR, ik moet er niet aan denken, nachtmerrie.
O ja, Merries, heb je al paard gereden, gaat vast ook nog komen, denk ik, hoop ik.
En by de weg, kangoeroes, Skippies, zijn net zo lekker als koeien vlees.
Kan Debbie je vertellen!!
Ik hoor en lees alles wel weer, het is ontzettend spannend.
Ben wel heel bij dat het je goed gaat en dat je het naar je zin hebt.
Ik hoop wel dat de wind niet veranderend en dat het ook snel geblust kan worden.
Je zal de schroeilucht wel ruiken. heel naar en eng.
De stier: Ik ga na dit de foto's bekijken, ben benieuwd of hij er net zo uitziet als jullie stier toen!
En hoe gaat het met je vriendin? Heeft zij het ook net zo goed als jij of is het heel anders?
Tot blog! liefs van mij en Michael.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
